“Θέλω να κάνω σεξ συνέχεια. Μήπως είμαι sex maniac;”
“Βλέπω γυναίκες στο δρόμο και νιώθω την ερωτική επιθυμία να ανεβαίνει. Μήπως είμαι άπιστος;”
“Δεν μπορείς να βρεις άτομα να ταιριάξεις σε μια σχέση σήμερα. Μήπως δεν αντέχουμε τη δέσμευση και είμαστε παρτάκηδες;”
Τι συμβαίνει όταν παρατηρούμε τις σωματικές μας αντιδράσεις, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας; Κάποιοι θα απαντούσαν ότι η παρατήρηση είναι χρήσιμη, επειδή κατανοούν τον εαυτό τους. Άλλοι θα αποφύγουν γρήγορα την παρατήρηση, ίσως επειδή δεν ταιριάζει με τις επιλογές τους και τους προκαλεί αναστάτωση, καθώς βλέπουν να έχουν εγκλωβιστεί σε αντιφάσεις. Ορισμένοι θα σπεύσουν να κριτικάρουν το περιεχόμενο των παρατηρήσεών τους και να βάλουν ταμπέλα στους ίδιους ή τους άλλους.
Και γιατί να μπει η ταμπέλα;
- Κάποιες φορές εξυπηρετεί μια γρήγορη απάντηση και το άτομο έτσι “ξεμπερδεύει” από περαιτέρω ανάλυση.
- Ή μπορεί να είναι μια μαθημένη συμπεριφορά που οι άνθρωποι την έχουν διδαχθεί από την παιδική τους ηλικία:
- “Δεν σε βλέπω να μελετάς για το σχολείο, είσαι τεμπέλης”. “Οι έρωτες θα έρθουν μετά το σχολείο. Οι ξελογιασμένοι δεν τα καταφέρνουν στις πανελλήνιες”. “Τα αγόρια θέλουν μόνο σεξ. Θα σε εκμεταλλευτούν”.
- Πολλοί θεωρούν ότι οι ταμπέλες τους προστατεύουν από πιθανούς κινδύνους. Για παράδειγμα, τους “βολεύει” να πιστεύουν ότι οι άνθρωποι δύσκολα εμπλέκονται σε μια σχέση. Αυτό το βόλεμα τους προστατεύει από τον πιθανό κίνδυνο να απογοητευτούν σε μια σχέση ή να βιώσουν ένα χωρισμό.
- Άλλοι, ενώ ξέρουν ότι οι ταμπέλες δεν τους βοηθούν, έχουν κολλήσει πάνω τους τόσα στρώματα από αυτές που σπάνε τα νύχια τους και δεν μπορούν να τις πετάξουν. Προκειμένου να αποφύγουν να ματώσουν στο ξεκόλλημα, τις αφήνουν εκεί να γίνονται ένα με το δέρμα τους.
Κυριευόμαστε λοιπόν από την επιρροή της ταμπέλας και αφήνουμε τον έλεγχο στο περιεχόμενό τους και τις προσταγές της. Μάλιστα ο τρόπος που επικοινωνούμε με τους άλλους περνά από αυτή την ετικετοποίηση. Εκεί τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο πολύπλοκα. Συχνά η συμπεριφορά του άλλου μας κάνει να επιβεβαιώνουμε τις φράσεις πάνω στις ταμπέλες μας. Για παράδειγμα, αν δεχθούμε ακύρωση από έναν άντρα σε ένα ραντεβού, μπορεί να ενταθεί μέσα μας η ταμπέλα για τους άντρες ότι είναι αναξιόπιστοι. Ή το ερωτικό κάλεσμα μιας γυναίκας μπορεί να προκαλέσει την ενίσχυση της ταμπέλας σε έναν άντρα ότι οι γυναίκες σήμερα έχουν γίνει “αρπακτικά”.
Κι αν φύγει η ταμπέλα;
Τι θα μείνει αν αφαιρεθεί η ταμπέλα; Σίγουρα ένα κενό. Και δεν θέλουμε να ερχόμαστε αντιμέτωποι με κανένα είδος κενού. Επειδή εκεί υπάρχει μια μορφή απώλειας. Ακόμα κι αν χάνουμε κάτι επιβλαβές, οφείλουμε να το αποχαιρετίσουμε και να το αντικαταστήσουμε σε μα υγιή προσθήκη. Λέγοντας αντίο στην ταμπέλα και τη διαδικασία της ετικετοποίησης, καλωσορίζουμε νέες διατυπώσεις.
Αρχίζουμε να φτιάχνουμε φράσεις με νόημα. Επαναπροσδιορίζουμε τις έννοιες και σχηματίζουμε νέο τρόπο θεώρησης των πραγμάτων. Πάντα με την πιθανότητα να πέσουμε πάλι πάνω σε ταμπέλες. Η δέσμευση μας να αποκτήσουμε μια νέα ματιά είναι απαιτητική διεργασία. Προϋποθέτει ευελιξία και δημιουργική σκέψη. Προϋποθέτει επιμονή και προσπάθεια. Το αποτέλεσμα είναι άκρως ανταποδοτικό. Παράγουμε τις δικές μας αξίες, αποκτούμε εποικοδομητική νοηματοδότηση σε καταστάσεις και πορευόμαστε με μια αίσθηση απελευθέρωσης.
Αξίζει λοιπόν να σπάσει και ένα ή δυο νύχια, καθώς αφαιρούμε παλιές διατυπώσεις. Αξίζει να πονέσει το χέρι μας καθώς κατασκευάζει τις νέες έννοιες. Έτσι θα γίνει ευκίνητο και θα λειτουργεί με χάρη. Και με αυτή τη χάρη μπορεί να αρχίσει ακόμα και να ζωγραφίζει τα νοήματα..!
