Ταξίδια – Πανδημία: 0 – 2. Το ντέρμπυ συνεχίζεται, καθώς το 2020 πλησιάζει στη λήξη του. Η αβεβαιότητα για το πόσα γκολ θα μπουν ακόμα καλά κρατεί. Πολλοί ελπίζουν να τελειώσει μια και καλά αυτός ο αγώνας. Άλλοι θεωρούν ότι θα συνεχιστούν χειρότερα ντέρμπυ στο μέλλον.
Ο ερχομός του 2021, όπως κάθε νέου έτους, μας κάνει φιλάθλους γεμάτους προσδοκίες. Ανταλλάσσουμε ευχές στις κερκίδες, στέλνουμε φιλιά στους απέναντι, ενώ στο τέλος του 2020 τους ρίχναμε μούντζες, και ονειρευόμαστε νέους στόχους για εμάς και τις ομάδες μας.
Το σίγουρο είναι ότι το 2020 δεν είχε μεταγραφές ούτε ταξίδια στο εξωτερικό ακολουθώντας την αγαπημένη μας ομάδα. Μας έλειψε να ζητωκραυγάσουμε τις επιτυχίες, να κάνουμε κύμα με το κορμί μας και να στάξουμε ιδρώτα στα καθίσματα.
Ως πιστή ακόλουθος της ομάδας “Ταξίδια” βίωσα την απώλεια της μη εμφάνισής της. Έχασα την ευκαρία να δω αγαπημένους παίκτες στο γήπεδο. Στέγνωσε ο ενθουσιασμός μου κάτω από την αναμονή των αλλεπάλληλων ακυρώσεων.
Με πίστη στα “Ταξίδια” αποχαιρέτισα την κερκίδα και έλαβα θέση στην πολυθρόνα. Άφησα στην άκρη τον ταξιδιωτικό οδηγό και βούτηξα με περιέργεια το σημειωματάριό μου.
Με ταξιδιάρικο πνεύμα και αστείρευτο πάθος για περιπλάνηση βούτηξα στο φως της συγγραφής. Εκεί θα συναντούσα παίκτες, θα ούρλιαζα μέχρι τελικής πτώσης, θα άφηνα το σώμα μου να κυματίσει σε καθετί που μου πρόσφερε χαρά.
Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου ήταν η μέρα αναχώρησης. Επιβιβάστηκα στο όχημα της ροής και μαζί με άλλους συνταξιδιώτες βαλθήκαμε να δημιουργήσουμε μια σύντομη αγωνιστική περίοδο. Ο προπονητής μας διέθετε τη σωστή δοσολογία πάθους, τρέλας και σοφίας, ώστε να μας ρίξει στο γήπεδο. Η βασική τακτική του ήταν η εναλλαγή από τα μεθύσια στη σκληρή προπόνηση.
Το ταξίδι αυτό θα έχει διάρκεια τριών μηνών. Με το στυλό και τις λευκές σελίδες στα χέρια νιώθω την καρδιά μου να ανεβάζει παλμούς. Μια γουλιά κρασί με ωθεί στην έναρξη της αερόβιας άσκησης. Η ελαφριά ζάλη δίνει τη σκυτάλη στη νηφαλιότητα λίγες ώρες μετά. Γινόμαστε όλοι μας παίκτες και θεατές μαζί. Επικροτώντας τη μεταξύ μας κατάσταση λαχταρούμε για την πορεία μας.
Χωρίς καθόλου να νοιαζόμαστε για το σκορ, έχουμε στρέψει την προσοχή μας στη διαδικασία. Με σεβασμό στο δικό μας ρυθμό επιτρέπουμε να αφεθούμε στην έμπνευση. Με δέσμευση στην προσπάθεια δοκιμάζουμε να γράψουμε και να σβήσουμε. Με διάθεση ισοτιμίας ανταλλάσσουμε σχόλια ενθάρρυνσης. Και κυρίως περιμένουμε να δούμε πώς το ταξίδι θα προσφέρει εκπλήξεις και συγκινήσεις.
*Αφιερώνω το άρθρο στον δάσκαλο και στους συμμαθητές μου στο διαδικτυακό σεμινάριο δημιουργικής γραφής. Εύχομαι ο καθένας μας να βρει τον προσωπικό του τρόπο, για να ταξιδέψει νοερά αυτή την περίοδο. Και να γλεντήσει το θρίαμβο της “ομάδας” του!
