Έχουν γραφτεί πολλά για την ψυχολογία του shopping. Για το πώς τα ψώνια μπορούν να ρυθμίσουν τη διάθεσή μας δίνοντάς μας μια δόση ευχαρίστησης. Για το αν αυτή η καταναλωτική συμπεριφορά ενδέχεται να είναι δυσλειτουργική, αν είναι ο μόνος τρόπος ώστε να διαχειριστούμε δυσάρεστα συναισθήματα. 

Τι αλλάζει όμως στις καταναλωτικές μας συνήθειες στη μετα-καραντίνας εποχή; Τι σπεύδουμε να αγοράσουμε; Τι χρειαζόμαστε πραγματικά;

Αποφάσισα να ξεκινήσω την εβδομάδα μου με μια τονωτική ένεση στην αγορά και στην ντουλάπα μου. Δεν ήθελα μόνο να ανανεώσω την γκαρνταρόμπα μου. Ούτε ήθελα ένα συγκεκριμένο ρούχο για κάποια περίσταση. Είχα πραγματικά ανάγκη να ψαχουλέψω τις νέες τάσεις και να ακούσω πώς θα μου μιλήσουν.

Επισκέφθηκα λοιπόν την πολυαγαπημένη μου Tiny Wardrobe που είναι μικρή αλλά θαυματουργή. Εκεί μέσα δεν ηχούσε μόνο στο στυλ. Οι αφηγήσεις ήταν πολύχρωμες χάριν στην ιδιοκτήτριά της. Η Θέμις ξέρει πάντα να προσκαλεί σε μια περιπλάνηση αισθητικής “εμβολιασμένη” με ουσιαστικά μηνύματα. Χάρηκα τόσο που βρήκα την ευκαιρία να ανταλλάξω υγιή μηνύματα όχι μόνο περί μόδας, αλλά κυρίως περί ζωής και σχέσεων. 

Με την επιστροφή μου στο σπίτι δεν αντίκρυσα μόνο τα νέα μου ρούχα. Είδα ένα παιχνιδιάρικο παπαγάλο που επανέλαβε με την πρώτη κιόλας ματιά κάποιες φράσεις από την πρωινή μου αλληλεπίδραση με την Θέμιδα. Δεν μου έκανε καμιά εντύπωση. Άλλωστε το ανέφερα και πριν: η Tiny Wardrobe, όπως και η ζωή, είναι θαυματουργή. 

Αν πιστεύουμε σε τέτοια θαύματα, η κάθε εμπειρία (και όχι μόνο αυτή τη shopping) είναι τόσο πλούσια σε ερεθίσματα. Αρκεί να είμαστε πρόθυμοι να επενδύσουμε χρόνο και ουσία (και χρήματα κάποιες φορές), για να τα τακτοποιήσουμε στην “ντουλάπα” μας. Και από εκεί να επιλέξουμε πώς θα τα φορέσουμε προσαρμόζοντάς τα στις δικές μας ανάγκες.